نویسنده » فائزه مهربان » ساعت 11:25 عصر روز دوشنبه 88 مرداد 26
برگزیده‌ای از قابوس نامه
مقدمه:
کتاب قابوس نامه، اثر امیر عنصرالمعالی کیکاووس بن اسکندر بن قابوس بن وشمگیر بن زیار از شاهزادگان آل زیار است که در قرن چهارم و پنجم هجری در شمال ایران و گیلان و دیلمستان حکمرانی داشته‌اند. امیر پسری به نام گیلانشاه داشت که این کتاب توصیه‌های پدرانه‌اش برای فرزند و وارث خویش است، مشتمل بر آموزه‌های ارزشمندی در بسیاری موضوعات زندگی با زبانی شیوا و دلنشین.
آنچه پیش رو دارید گزیده‌ای از این کتاب در باب نماز و روزه است:
باب سوم – در سپاس داشتن از خداوند: بدان ای پسر که سپاس خداوندِ نعمت، واجب است، بر هر کسی بر اندازه فرمان، نه بر اندازه استحقاق، که اگر همگی‌ِ خویش شُکر سازد، هنوز حق شُکرِ یک جزء از هزار جزء نگزارده باشد. و آگاه باش که نماز و روزه خاصِ خداوند، راست. در او تقصیر مکن که چون در خاصِ خداوند تقصیر کنی، از عام، همچنان بازمانی. و بدان که نماز را خداوندِ شریعتِ ما برابر کرد با همه دین. هر آنکس که از نماز دست داشت، دین را دست داشت.
اما بدانکه روزه طاعتی است که به سالی یک بار باشد، نا مردمی بوَد، تقصیر کردن و خردمندان چنین تقصیر از خویشتن روا ندارند. و آگاه باش که ایزد مستغنی است از سیری و گرسنگی تو، ولیکن غرض در روزه، مُهری است از خداوندِ مُلک بر مِلْک خویش، و این مُهر نه بر بعضی از ملکت است که بر همه تن است. و در روزه چون دهان را مُهر کردی، دست و پای و چشم و گوش و زبان را به مُهر کُن، چنانکه در شرط است، منزه‌داری این اندام‌ها را از فجور و ناشایست، تا دادِ مُهرِ روزه بداده باشی. و بدانکه بزرگترین کار در روزه آن است که چون، نانِ روز، به شب افکنی، آن نان را که نصیبِ روزِ خود داشتی، به نیازمندان دهی، تا فایده رنجِ تو پدید آید.
و نگر تا در این طاعت، که عامِ همه جهان است، تقصیر روا مداری که به تقصیر این طاعت هیچ عذری نیست. والسلام
دفتر پژوهش و بررسیهای خبری-رئوف پیشدار : قتل یک بانوی مسلمان در دادگاهی در آلمان این روزها بار دیگر توجه عمومی را به تبعیض های بسیاری که در غرب علیه مسلمانان اعمال می شود ، جلب کرده است.
همانطور که «بان کی مون» دبیر کل سازمان ملل متحد دراجلاس ضد تبعیض نژادی در اردیبهشت ماه امسال در ژنو گفت ؛ اسلام‌ستیزی امروز در غرب به شکلی سیستماتیک و به عنوان شکلی از تبعیض نژادی اعمال می‌شود. رهبران مسلمان‌های غربی سال‌هاست که از این وضعیت شکایت و نسبت به پیامدهای آن هشدار می‌دهند.
اسلام ستیزی پدیده جدیدی در غرب نیست، اما قرائن دلالت بر این دارد که این شکل از تبعیض‌نژادی بخصوص بعد ازحادثه 11سپتامبر 2001 هرچه بیشتر تشدید شده است. غرب که به کشورهای آمریکای شمالی و اروپا اطلاق می‌شود، از هر مناسبتی برای تبلیغ تحمل مخالف، تسامح و تساهل و آزادی استفاده می‌کند، اما در مقام عمل وقتی نوبت به خود آن می‌رسد، همه این ارزش‌ها را به هیچ می‌انگارد. غرب حتی تحمل یک روسری زن مسلمان را ندارد و به بهانه دفاع از آزادی، از هتاکان به مقدسات دینی نه فقط مسلمانان، که دیگر پیروان ادیان الهی نیز حمایت می‌کند. شکنجه زشت‌ترین اشکال نقض حقوق انسانی است. به موجب اعلامیه جهانی حقوق بشر، کنوانسیون‌های ژنو، منشور ملل متحد و دیگر اسناد بین‌المللی، شکنجه به هر شکل، روحی و جسمی، و با هر هدف و مقصود و نظر، ممنوع شده است. با این همه، اسناد منتشره اخیر در آمریکا و پیشتر در اروپا نشان می‌دهد که در زندان‌های آنها، زندانیان بخصوص زندانی‌های مسلمان به خشن‌ترین شکل ممکن مورد شکنجه قرار گرفته و می‌گیرند و تاسف‌بارتر اینکه این همه جنایت، با مجوز رهبران ارشد این کشورها بوده است.
